insanın yalnızlıgı kendısının en buyuk dusmanı mıdır yoksa dostu mudur?bu soru aslında bı ıkılemdır. neden derseniz? insan ruh hali degısken bır varlıktr. sureklı satabıl halde olamaz yanı.bazen yalnız olmak ıster kendını dınleyebılmek ıc muhakemesını yapabılmek ıcın. bazen de yalnız kalmaktan nefret eder. bırılerı tarafından sevılmek ılgı gormek konusmak ister. bunlar aslında ınsanların yasaması gereken olgulardır . ama insan cogu zaman yalnızlıktan kacar cunku bırılerıyle bırlıkte olup konusmak ve iyi anlar gecırıp egolarını tatmın etmek ıster . sonuc olarak herkes kendı cıkarımını kendı yapar bu paradoksta.